Esta receita vai adicada a Carlos que sei que entrou no Blog buscándoa , está é a maneira de facelas a nai Poética , e a verdade e que ninguén se queixou nunca , ao contrario , faiselle o que sexa para que das suas mans saian máis .
Ante todo , para facelos , moito cariño , non serve poñerse nun día no que estemos cruzados , non sairían é unha masa moi delicada .
Precisaremos un kilo fariña , litro e meio de leite , un litro de auga no que cocimos canela , oito ovos , meio litro , ou un chisco máis , de anís do bó , dese que non se compra no súper , e touciño branco sen febra para engrasar a tixola .
Mezclaremos todo en frío e deixarémolo repousar na nevera dun día para outro , damos fé de que quedan mellor .
Logo xa é pericia para darlles a volta , controlar o lume para que non se queimen , rectificar a masa se o precisase ( isto no é ciencia e coas mesmas medidas a todos non nos sae a tortilla igual ) , engadirlle líquido ou fariña segundo esteña máis solta ou máis espesa . E sobor de todo paciencia , se os trescentos primeiros están incomibeis malo seá que os seguintes non saian ben .
Un consello : comezade cunha tixola pequena , abusade do touciño ( lados da tixola incluidos ) e axudádevos da punta redondeada do mango dunha culler ou dun garfo para non deixarvos os dedos no intento . E se aínda así non saen para algo está NAI!!!!!
Ante todo , para facelos , moito cariño , non serve poñerse nun día no que estemos cruzados , non sairían é unha masa moi delicada .
Precisaremos un kilo fariña , litro e meio de leite , un litro de auga no que cocimos canela , oito ovos , meio litro , ou un chisco máis , de anís do bó , dese que non se compra no súper , e touciño branco sen febra para engrasar a tixola .
Mezclaremos todo en frío e deixarémolo repousar na nevera dun día para outro , damos fé de que quedan mellor .
Logo xa é pericia para darlles a volta , controlar o lume para que non se queimen , rectificar a masa se o precisase ( isto no é ciencia e coas mesmas medidas a todos non nos sae a tortilla igual ) , engadirlle líquido ou fariña segundo esteña máis solta ou máis espesa . E sobor de todo paciencia , se os trescentos primeiros están incomibeis malo seá que os seguintes non saian ben .
Un consello : comezade cunha tixola pequena , abusade do touciño ( lados da tixola incluidos ) e axudádevos da punta redondeada do mango dunha culler ou dun garfo para non deixarvos os dedos no intento . E se aínda así non saen para algo está NAI!!!!!
Nenhum comentário:
Postar um comentário
Unha pizca de sal