..."¿Tén Galiza un idioma proprio?¿Tén territorio diferente?¿Tén unha vida económica peculiar?¿Tén hábitos psicolóxicos reflexados n-unha cultura autóctona?Pois logo Galiza é unha nacionalidade, e , pol-o tanto,ningún antifeixista pode negarlle o dereito de autodetermiñación;é decir,o dereito a gobernar a súa vida..."
"...Galiza,como grupo étnico,ten dereito a digñificar a língoa que o seu proprio xenio creou,porque é unha língoa capaz de ser vehículo da cultura universal,porque lle sirve para comunicarse cos pobos de fala portuguesa,porque non ten outra mellor para espresar os seus sentimentoos e porque perdéndoa xa no lle quedaría ningunha razón de esistir..."
Castelao;"Sempre en Galiza";Obra Completa,2 Akal Editor ,Arealonga,1994 Cuarta Edición.
29/11/2008
23/11/2008
COMENDO EN BOA COMPAÑA
Eiquí está o artífice de
que isto sexa posible.
que isto sexa posible.Grazas Mel por facer isto posibel e esinarnos a manexar isto , e grazas Merce por aturarnos toda a tarde na tua casa con comida e merenda incluída.
CALDO GALEGO
Xa comeza o frío e a chuvia e apetece estar ben quentiño na casa .É un bó momento para facer un caldiño , poderémolo comer ou cear , pero tamén a tardiña sentará moi ben bebermos un pouco do caldiño "limpo" namentres a chuvia golpea os cristais das xanelas.
Só de pensalo xa xurde o pulo de facelo.
Precisaremos :
200 grs de fabas postas a remollo do día anterior , unha mada de grelos , de berzas ou un pequeno repolo (para gustos...) , case un quilo de patacas e carne salgada (posta en auga desde o día anterior) que pode ser : orella , fuciño , costela , entrecosto , rabo... e como non un pedaciño de unto que é quen dá o sabor característico a este prato. Aquí cabería engadirlle chourizo , pero os que facemos este blog consideramos que mata o sabor da verdura que poñamos.
A ola a presión ou a ola rápida van ser as nosas aliadas para para facer esta receita , xa que conseguiremos uns óptimos resultados nun tempo relativamente pequeno.
Primeiramente coceremos a carne e mailo unto na ola a presión uns 25 minutos desde que comece a sair o vapor, pasado este tempo esperaremos un pouco a que baixe a presión do vapor ( xa fóra do lume) , abriremos a ola e retiraremos a carne . Na mesma auga de cocción poremos as fabas e coa ola pechada deixaremos que cozan 10 minutos , teñen que quedar feitas pero un pouco triscantes xa que seguiran cocendo co resto dos ingredentes que temos que engadir.
Namentres cociñabamos o anterior iremos preparando as patacas que as cortaremos un pouco máis grosas que para a tortilla de pataca .
Realmente as patacas non se cortan senon que se triscan , isto é que antes de que rematemos de cortar esgazaremos o trozo na vez de cortalo limpamente , así conseguiremos que nos quede un caldiño ben ligado.Só de pensalo xa xurde o pulo de facelo.
Precisaremos :
200 grs de fabas postas a remollo do día anterior , unha mada de grelos , de berzas ou un pequeno repolo (para gustos...) , case un quilo de patacas e carne salgada (posta en auga desde o día anterior) que pode ser : orella , fuciño , costela , entrecosto , rabo... e como non un pedaciño de unto que é quen dá o sabor característico a este prato. Aquí cabería engadirlle chourizo , pero os que facemos este blog consideramos que mata o sabor da verdura que poñamos.
A ola a presión ou a ola rápida van ser as nosas aliadas para para facer esta receita , xa que conseguiremos uns óptimos resultados nun tempo relativamente pequeno.
Primeiramente coceremos a carne e mailo unto na ola a presión uns 25 minutos desde que comece a sair o vapor, pasado este tempo esperaremos un pouco a que baixe a presión do vapor ( xa fóra do lume) , abriremos a ola e retiraremos a carne . Na mesma auga de cocción poremos as fabas e coa ola pechada deixaremos que cozan 10 minutos , teñen que quedar feitas pero un pouco triscantes xa que seguiran cocendo co resto dos ingredentes que temos que engadir.
Namentres cociñabamos o anterior iremos preparando as patacas que as cortaremos un pouco máis grosas que para a tortilla de pataca .
Xa coa ola aberta e deixando as fabas na auga de cocción engadímoslles a patacas , e cando estas comezen a blanquear botamos a verdura que máis nos gorente ben limpa e cortadiña , e en poucos minutos teremos o caldiño feito.
A disfrutar.
ARROZ CON LEITE
Este é un postre moi saboroso , que na casa gusta moito...
É típico de Ferrol e o día de San Xiao , patrón da cidade , hai unha degustación popular.Agradecería que quen soubera o por que desta tradición culinaria compartise a información , xa que os artífices disto non temos nen idea.
Esta receita é "o modo da casa", é dicer,como a facemos en Cociña Poética,aos que busquen a receita clásica enlazamoos a procura doutros blogs ... pero se probades éste repetiredes , é algo do que estamos seguros.
Precisaremos 150 grs de arroz ( preferimos o de grao longo xa que solta menos almidón, pero serve calquer tipo),75 grs de froitas ou froitos secos picadiños en anacos pequenos ( en Mercadona hai xa unhas bolsas preparadas de coktail de foitas e de froitos , nos collemos unha de cada e as mezclamos según teñamos o día),canela en rama, 2 ou 3 sementes de cardamomo ( é unha especia que se atopo facilmente en herboristerías ou tendas delicatessen),pel de meio limón,un pouquichiño de pel de laranxa, leite enteiro(máis menos un litro), leite condensado e auga.
Con todo isto preparado comezaremos a cocer o arroz en auga para que se abra un pouco, botaremos 1 medida de arroz por 1 e 1/2 de auga,xunto co arroz engadiremos as especias , as peles dos cítricos e as froitas,a lume meio removeremos un pouco para que se solte o almidón.
Cando xa o arroz vaia case seco comezaremos a engadir o leite aos poucos,co lume un pouco máis forte,esperaremos a que seque o arroz para irlle engadindo máis , así cantas veces sexa necesario.
Unha vez que o arroz tome o punto que nos guste (brandiño, un pouco máis duro...) retirámolo do lume e vertémolo no bol onde o imos ter , parámoslle a cocción cun pouco do leite frío e do leite condensado endulzando ao noso gosto,seguiremos removendo cando engadamos os leites para que nos queden ben ligadiños.
Agora só queda esperar a que arrefíe de vez , ou para os impacientes coller a culler.
Bó proveito.
É típico de Ferrol e o día de San Xiao , patrón da cidade , hai unha degustación popular.Agradecería que quen soubera o por que desta tradición culinaria compartise a información , xa que os artífices disto non temos nen idea.
Esta receita é "o modo da casa", é dicer,como a facemos en Cociña Poética,aos que busquen a receita clásica enlazamoos a procura doutros blogs ... pero se probades éste repetiredes , é algo do que estamos seguros.
Precisaremos 150 grs de arroz ( preferimos o de grao longo xa que solta menos almidón, pero serve calquer tipo),75 grs de froitas ou froitos secos picadiños en anacos pequenos ( en Mercadona hai xa unhas bolsas preparadas de coktail de foitas e de froitos , nos collemos unha de cada e as mezclamos según teñamos o día),canela en rama, 2 ou 3 sementes de cardamomo ( é unha especia que se atopo facilmente en herboristerías ou tendas delicatessen),pel de meio limón,un pouquichiño de pel de laranxa, leite enteiro(máis menos un litro), leite condensado e auga.
Con todo isto preparado comezaremos a cocer o arroz en auga para que se abra un pouco, botaremos 1 medida de arroz por 1 e 1/2 de auga,xunto co arroz engadiremos as especias , as peles dos cítricos e as froitas,a lume meio removeremos un pouco para que se solte o almidón.
Cando xa o arroz vaia case seco comezaremos a engadir o leite aos poucos,co lume un pouco máis forte,esperaremos a que seque o arroz para irlle engadindo máis , así cantas veces sexa necesario.
Unha vez que o arroz tome o punto que nos guste (brandiño, un pouco máis duro...) retirámolo do lume e vertémolo no bol onde o imos ter , parámoslle a cocción cun pouco do leite frío e do leite condensado endulzando ao noso gosto,seguiremos removendo cando engadamos os leites para que nos queden ben ligadiños.
Agora só queda esperar a que arrefíe de vez , ou para os impacientes coller a culler.
Bó proveito.
Assinar:
Postagens (Atom)
